تحليل فيلم "آب

اين فيلم داستان يك بيوه جوان متعلق به فرهنگي را نشان مي دهد كه در آن زنان يك بار شوهرشان مي ميرند و بيوه مي شوند ، مي توانند از بين سه گزينه انتخاب كنند: مسئوليت خود را حفظ كرده و با برادر كوچكتر شوهرش ازدواج كنيد ، زنده بسوزانيد. همراه با شوهر يا در يك خانه بيوه مخفي مي شوند. به اين فرهنگ "ساتي" گفته مي شود.

در اين فيلم شخصيت اصلي ما يك دختر جوان (چوييا) است كه در همان روز عروسي خود بيوه است ، بنابراين تصميم مي گيرد كه بقيه عمر خود را در عزاي همسر خود مرحوم خود در خانه بيوه بگذراند. اين فيلم از آب به عنوان نمادي استفاده مي كند ، سمبل اي كه نه تنها آغاز يك زندگي جديد ، فرصتي جديد است كه در سواحل رودخانه كالياني بوجود مي آيد ، جايي كه با شخصي ديدار مي كند كه عاشق او شود (نريان) ، بلكه اين آب را به عنوان سمبل ترانزيت يعني تغيير تغيير مي دهد.

ما همچنين مي توانيم ببينيم كه چگونه برخلاف فرهنگ ما ، كه در آن از رنگ سياه به عنوان سمبل عزاداري استفاده مي كنيم ، در "ساتي" اين رنگ سفيد رنگ غم و اندوه است كه به نوعي براي فرهنگ ما نمادي از بكارت و خلوص

در مرحله بعدي با در نظر گرفتن زير سيستم هاي مختلفي كه آن را تهيه كرده اند ، از نظر نامه ، تجزيه و تحليل فيلم را انجام خواهيم داد :

ارتباطي : در فيلم مي بينيم كه چگونه اين زير سيستم به طريقي كه درد را قبل از مرگ شوهر فقيدشان برقرار مي كند ، نمايش داده مي شود ، يعني از طريق لباس ، خود را در خانه بيوه قفل مي كنند يا سرشان را مي تراشند. نشانه بيوه يا اندوه.

فني و اقتصادي : در اين فيلم ما به شكلي ناگهاني وارد اين زير سيستم مي شويم ، يعني ارزش زندگي انسان را به ما نشان مي دهد ، زندگي اي كه در دست رئيس يك جامعه (اهرام) است و فروش آن بدن زنان براي فحشا كردن خود ، از آنها به عنوان ارز مبادله اي استفاده مي كند.

اجتماعي-سياسي : اين شامل شكل سازماندهي جامعه يا گروه مي شود ، كه در آن زن به محض ازدواج با مرد متوقف مي شود كه يك فرد مستقل باشد. بودن در رحمت زندگي خود ، رسيدن به حد كسي كه وقتي شوهرش مي ميرد ، مي شود. اينها هنگامي كه شوهر درگذشت ، وضعيت خود را از دست مي دهند ، در جامعه كسي نيستند ، يعني يك مرگ اجتماعي با آنها رخ مي دهد.

ايدئولوژيك و خلاقيت : از طريق تصور يك زن بيوه ، كه اجازه ادامه زندگي عادي در جامعه خود را ندارد ، منعكس مي شود ، و به وي فرصت ملاقات با شخص ديگري داده نمي شود كه زندگي خود را دوباره بسازد. متفاوت از شوهر فقيدش همچنين تصور مي شود كه اگر زن بيوه بوده است به اين دليل است كه او شايسته آن بوده است ، يعني كاري كه او در طول ازدواج انجام داده است ، به طوري كه خدايان او را از اين طريق مجازات مي كنند: مرگ شوهر = فوت همسر.